HAYDİ GİDİYORUZ!!!

Üzüntülü günlerden sonra bir bayram daha geldi,geçiyor bile...Hep yas tutamıyorsunuz.İnsansınız işte.Allah acı ve sevinci aynı anda yaşayan bir kalp vermiş bize...Ölenle ölünmüyor.Ölenle ölünseydi emin olun babamın peşinden giderdim.Babamdan sonra 11 sene oldu.Yeri geliyor ağlıyor,gülüyor hatta oynuyorsun bile.Pek oynamayı sevmem ama zorlada olsa oluyor bazen.Biz babamı perşembe günü ziyaret ettik.Malum İstanbul a bayramda ne girilir nede çıkılır.Bayram hazırlıkları yapıldı.Gelenekler nostalji olmasın diye uğraşıyoruz.Bayrama bir heyecan katmaya çalışıyoruz.Bayram sabahı evlisi bekarı hepimiz kahvaltıda buluşuyoruz.5 kardeşiz.Çok çocuktan yana olmamama rağmen.5 kardeş olmaktan çok memnunum.Özelliklede bayramlarda çok keyifli oluyor kalabalık aile.Ağabeyimin Ankara dan misafirleri geldiği için bu bayram kahvaltıda onlar yoktu.Bizde kahvaltıdan hemen sonra onlara gittik.Sağdaki kardeşim Ferah.Benim küçüğüm.Moda tasarımcısıdır kendisi.Çok takılırız birbirimize...Soldaki de aynı evde yaşadığım ablam Emine...İnanılmaz düşkündür bize.Bir ablam daha var ama resmini bloga koymama izin vermiyor.En boylumuzdur.Hürrem gibidir.Enine boyuna:)

Buda bendeniz...Bu yeni aldığım bir kıyafet değil.Ben ayakkabı çanta çok alırım.Hatta kardeşim bile geçenlerde Fransa ya fuara gitti.Ayakkabı hastası olduğumu bilir.Ayakkabı almış bana.Bu değil ama...Topuklu ayakkabılara bayılırım.Spor kıyafetler rahat olduğu için mi ne?kendime daha çok yakıştırıyorum.Aslında bu giydiğim kıyafet de abiye değil ama ne bileyim yakıştırmadım kendime.Yakıştırmadım  ya!Pozu bile baston yutmuş gibi vermişim:))İçinde kendimi rahat hissetmedim...

 

Bu sabah kardeşim ve eşini uğurladık.Evdeyiz...Bekleriz:)))

Sevgiler:)