ŞEMSİYE ÇİKOLATALAR

Bu çikolataları hatırlıyanınız vardır mutlaka...Benim bu çikolatalara sempatim  var.Rengarenkler,ambalaj'ı çok özenle yapılmış,ucuna şemsiye şeklinde çubuk takılmış ve çubukların uçlarına ince kurdelayla renklerine göre fiyonk atılmış.

Benim bu çikolatalara sempatim çocukluğuma dayanıyor.Ne zaman bunları görsem rahmetli babamı hatırlarım.Yüzümü tebessüm ederken yakalarım.Biz beş kardeşiz o zaman en küçük kardeşim doğmamıştı.Ben çok küçüktüm okula bile gitmiyordum.Perşembe ilçesinin şenyurt köyünde oturuyorduk.Babam ne zaman köyden merkeze bizim deyimimizle çarşıya inmeden bize sorardı ne getireyim size?Benim istediğim tek şey buydu.Babam çarşıdan gelir gelmez paçalarına sarılırdık.Çikolatayı alır almaz hemen açmazdık.Farklı renklerde oldukları için seninki ne renk?Muhabbetinden sonra açılır sonra yavaş yavaş tadına vararak yenir.O renkli jelatini tırnakla sürte sürte düzleştirilir,düz hali bozulmasın diye defter arasında saklanır,çubuklarda atılmaz oynanır.Jelatinleri arkadaşlarımıza gösterir aynı olanlarınıda birbirimizle değiş tokuş yapardık.

Benim küçüklüğümde bakkalda bile vardı bu çikolatalardan...Şimdi her yerde göremiyorum.O zamanın en güzel çikolatasıydı bu çikolata ama farklı firma yapmış olabilir,onu bilmiyorum.ALLAH babamdan razı olsun ne kadar mutlu ederdi bizi...Babama derdikki baba paran varmı?Babam kızım babalarda hep para olur,babalarda hiç para bitmez derdi komik ama ben 13   14 yaşına kadar hep böyle bilirdim.Canım ya ne sıkıntılar çekiyorduk kimbilir ama hiç bize belli etmezdi.Bu kadar çocuğu bakmak kolaymı şimdi 1-2 çocuk zorla bakılıyor.Babam bu çikolataları bizden hiç eksik etmedi.Ne zaman görsem babamı hatırlarım.

Şimdi aynı özeni Mabel göstermiş.Teşekkür ederim mabel bana anılarımı hatırlattığın için.Ben sizinle bu anımı paylaşmak istedim.

Sevgi ve sağlıkla kalın.